Thailand en mediteren.

Zo.. ik ben er weer. Na tien dagen in stilte geleefd te hebben. Tijdens mijn verblijf in het mediatie centrum in Chiang Mai mocht ik niet schrijven, lezen, praten of naar muziek luisteren. Wat een uitdaging! De dag zag er als volgt uit:

05:00 Dag begint
05:30 Dharma talk
07:00 ontbijt
08:00 meditatie
11:00 lunch
12:00 meditatie
14:00 meditatie feedback
18:00 chanting
19:00 meditatie
21:00 dag voorbij

Voordat mijn eerste dag begon kregen we eerst uitleg over de vormen van meditatie.
De loop- en zitmeditatie worden het meest gebruikt tijdens de cursus. De ligmeditatie doe je voordat je gaat slapen en de stameditatie wordt toegepast tijdens de loopmeditatie. Tijdens de eerste dag vindt er een openingsceremonie plaats. Er wordt een gebed afgelegd en de monnik vertelt wat over de meditatie en het leven.

De eerste dagen van de cursus waren erg zwaar. Het mediteren was lastig en je denkt zoveel na. De leraar vertelde dat dit normaal is. Hij zei dat je altijd zoveel nadenkt maar dat je het niet door hebt. Tijdens de vierde dag van de cursus ging het mediteren al een stuk beter. Rond dag zes was het erg zwaar. Toch ben ik blij dat ik doorgezet heb. Met de dag gaat het mediteren beter en begon ik steeds beter de bedoeling en de betekenis van meditatie te begrijpen.

Maar wat is meditatie nou eigenlijk? Bij het uitoefenen van mediatie wordt erna gestreefd om je geest helder te krijgen. Een groot doel is om controle te krijgen over jezelf. In het dagelijkse leven wordt ons leven regelmatig beheerst door emoties zoals zorgen, boosheid en angst. Het doel van meditatie is om te streven naar controle over emoties en jezelf. Hierdoor wordt het lijden verminderd en wordt je gelukkig(er). Er wordt veel aandacht besteed aan positiviteit. Er is geen plaats voor negativiteit. Er wordt uitleg gegeven over hoe je dit kan nastreven. Tijdens de cursus is er veel gesproken over materialisme. Mensen willen vaak meer meer meer. Dit is ook de reden waarom we geen heerlijk bed hadden. Door de meditatie uit te voeren zou je je zo relax moeten voelen dat het niet uit zou moeten maken of je in een bed van een vijf sterren hotel ligt of in een oncomfortabel bed. Het doel van de cursus is om je lichaam en geest samen te laten komen en weer tot jezelf te komen. Om ons lichaam op te frissen nemen we een douche, maar we vergeten vaak de geest op te frissen. Daarom voeren mensen meditatie uit. Om de balans in onszelf te vinden en te behouden.

In het leven worden objecten vaak geassocieerd met geluk. Je denkt vaak dat je dingen nodig hebt om gelukkig te zijn. Maar het echte geluk is te vinden in jezelf. In het dagelijkse leven willen we vaak alles goed doen. Voor iedereen zorgen en je werk goed doen, maar we moeten onszelf niet vergeten. Tijdens de dharma talk in de ochtend werd er aandacht besteed aan onderwerpen zoals het leven, geluk, angst, verlangens etc. Tijdens de chanting gingen we gebeden voorlezen en zingen. Het was allemaal in het Sanskriet, dus soms moeilijk om uit te spreken maar naar een aantal dagen ging dit al stukken beter.

Het meditatiecentrum waar ik ben geweest is de Doi Suthep Vipassana meditation centre in Chiang Mai. Dit is onder een mooie tempel. Op dag 5 was het de dag van Boeddha. Toen zijn we voor de dagelijkse chanting in de tempel geweest. Er was hier een ceremonie. Dit was erg bijzonder om mee te maken. Alleen konden we de monniken niet bijhouden met de chanting. Ik vind het boeddhisme een mooi geloof. Het geloof streeft erg naar de vrede in jezelf en in de wereld. Een monnik vroeg mij. Ken jij het verhaal over de vinger en de maan? Als je mensen vraagt om met hun vinger naar de maan te wijzen waar kijken ze dan naar? Ze kijken meestal naar de vinger. Hij vergeleek dit met geloof. Veel mensen vergeten de echte betekenis van een geloof (de maan). Dit is meestal iets goeds zoals vrede, liefde en geluk. Maar kijken teveel naar hun vinger (het geloof). Hij vertelde mij dat als we allemaal wat meer naar de maan zouden kijken in plaats van de vinger we wat meer vrede zouden kunnen krijgen.

Tijdens mijn reis in Thailand had ik wat meer tourisme verwacht. Momenteel is het hier laagseizoen, dus niet erg druk in de toeristische gebieden. Dit betekent dat is veel meekrijg van de Thaise cultuur. Tijdens mijn verblijf bij de river kwai heb ik dan ook een echte "Thai experience" gehad. Op een dag nam ik de ochtendtrein om zes uur naar Nam Tok. Hier is veel mooie natuur te vinden en veel geschiedenis. De treinreis opzich was al een hele beleving. Ze noemen dit de "Death railway". Vroeger in de oorlog zijn hier veel heftige dingen gebeurd. Tijdens de treinreis ging je over de brug bij de river kwai heen. Tijdens mijn rit ontmoette ik twee Thaise vrouwen. Ik raakte aan de praat en ze waren met een uitstapje van hun werk. Ze vroegen aan mij of ik meeging met hun programma. Aangekomen in Nam Tok stond er een grote VIP-bus te wachten met een karaoke installatie. Ik ben nu helemaal op de hoogte van de Thaise hits. Tijdens de rit werd er uit volle borst gezongen. Ik was de enige buitenlander. Ik ben mee geweest naar alle attracties en ik ben mee gaan eten in een Thais restaurant.

We moeten zelf iets moois maken van het leven. Morgenvroeg ga ik een tocht maken van drie dagen in de jungle. Ik kijk er al naar uit. Maar eerst nog maar even goed genieten van het heerlijke avondeten.